Begin september waren  wij met enkele familieleden in Israël .  Eén van ons gebruikt een rolstoel. Een eerste samenvatting van de reis: AM ISRAEL CHAI: Het volk Israël leeft!
Op een perfecte manier zijn we door Jaácov Nof in zijn bus rondgereden, alles paste precies: zes gasten, bagage én de rolstoel. Omdat ons bezoek lag in de dagen van Joods Nieuwjaar stond het geheel in het teken van omkeer  en het geluid van de Sjofar. Met onze gids werd de hele reis tevoren voorbereid en hadden wij afgesproken om niet de geijkte plaatsen en kerken te bezoeken, maar te kiezen voor het ons nog niet bekende.

Onderweg weet onze gids steeds weer te boeien, altijd zijn er weer nieuwe verhalen. En vooral: “en alles wat we niet gezien hebben….komt de volgende keer!!!!  “.  De handicap van de rolstoel werd heel vaak omgezet in winst, bijvoorbeeld bij parkeren en wachttijden!!
Het is ongemeen boeiend om te zien hoe snel het land opgebouwd wordt. Waar 60 jaar geleden letterlijk niets dan een zandbak was, staan nu steden met 150.000 inwoners (Ashdod b.v.), in opvallend bewust vormgegeven architectuur, in samenhang met het verleden van de plaatselijke natuur en cultuur.

Wij verkenden het hele land van Magdala tot Ashdod. Zo keerden wij ons naar Sion en zagen het door  de Eeuwige gezegende Land van het Noorden (Golan, Hulepark en Gamla), waar het groen de plaats inneemt van de voormalige vulkanische gesteenten, tot het Zuiden waar wij  een olijvenboomgaard bezochten op de plaats  waar vroeger het zand van de Negev de overhand had.

Israël is ongeveer even groot als Nederland. De afstanden zijn – wereldwijd gezien – dan ook even petieterig, maar wel met de sneeuw op de Hermon in het noorden (met wintersport) en de hete en droge Negevwoestijn in het zuiden. Waar Nederland land inpoldert TEGEN het water, poldert Israël woestijn in VOOR het water. Er wordt hard gewerkt aan ontzilting van zeewater, tot zolang wordt met slimme irrigatiesystemen het land al jaren vruchtbaar gemaakt.
Israël = de Bijbel 3D. In drie dimensies zie je het landschap met de bekende oude namen, waardoor aartsvaders, richters en koningen trokken en Jezus met Zijn leerlingen. Afstanden en maten, klimaat, planten en dieren herleven bij het lezen van de Bijbel en bij het opzien daaruit naar de omgeving.

In Israël kwamen wij vooral thuis. We stonden letterlijk op de begane grond van Israël waar de geschiedenis zich afspeelde.  Bijbelverhalen waren niet meer raadselachtig, maar werden concreet en verklaarbaar.  Zo stonden wij op de grens van Gilboa en Jizre’el, midden in de strijd van de richters en de koningen en in het dal van Soreq midden in de strijd van Israël met de Filistijnen.
Onder onze ogen verzamelt de Almachtige Zijn volk uit alle windstreken (zie b.v. Jesaja 43) tot een veelkleurig geheel, b.v. zwarte Ethiopische Joden, blanke Europese, getinte Mediterrane. Dat gaat niet zonder problemen. Onze gids liet ons duidelijk zien welke spanningen dit met zich meebrengt.

We werden ook geconfronteerd met de dagelijkse problemen van veel mensen. We bezochten een gaarkeuken , een voedseldistributiecentrum en waren te gast bij rabbijn Portowicz in het Jaffa Instituut. Met een groot vertrouwen op de Eeuwige en met grote inzet en deskundigheid wordt daar gezorgd voor gezinnen en kinderen in grote problemen.

We landden in de moderne geschiedenis door het bezoek aan het nieuwe museum van de Holocaust, Yad Vashem.  Hoe groot zijn de schuld en de verblinding van het grote kwaad van het antisemitisme. In de persoonlijke verhalen in het museum én van de gids én in de architectuur van het prachtige gebouw eindigde de tocht naar en in het Licht boven Jeruzalem!
Het Herzlmuseum gaf ons een heldere animatie  van het grote visioen en uitzicht van een eigen veilige  plaats voor het bedreigde volk en daarmee voor ieder mens die in zijn bestaan bedreigd wordt.
Op een kaart uit 1200 wordt de wereld als een bloem voorgesteld, met drie bloembladen: Europa, Azië en Afrika. De bloembladen van de drie toen bekende werelddelen komen samen in het middelpunt: Jeruzalem. Jeruzalem als hart van de wereld.  In feite ziet de wereldkaart er nog steeds zo uit: Het middelpunt van de volkerenwereld was en zal zijn: Jeruzalem. Hart van Jodendom.

Hoe verdeeld de inwoners zijn over de toekomst is ons ook weer duidelijk geworden en menselijkerwijs gesproken is er ook geen oplossing, tot de komst van de Messias!  Het is de stad waar Jezus, onze Heer, gekruisigd werd en opgestaan is, en –naar de Schriften- zal wederkomen. Naar Hem, de (levende) Koning van de Joden kijken Joden en Christenen uit. – Ik zal Jeruzalem maken tot een steen die alle natiën moeten heffen– spreekt de Godsspraak in Zacharia 12.

Tenslotte kwamen wij ook thuis op de begane grond van het hedendaagse Joodse geloof, door de uitnodiging en het bijwonen van de diensten in de synagoge.
We waren de gast van Jaácov op Sabbat en de dagen van Rosh Hasjana, het Joodse Nieuwjaar,  drie uur lang, in “zijn”  Har-El synagoge.  Het raakte ons diep. Ook daar was hij een goede gids met uitleg, mede dank zij de prachtige Nederlandse versie van de liturgie. Wij lazen in vertaling de gebeden mee en beluisterden de aansprekende melodieën, een heel bijzondere ervaring om zo dicht te mogen staan bij het geloof waarop wijzelf geworteld zijn.
We  hoorden  hem in het koor en ervoeren  de warmte en de betrokkenheid van de hele gemeente in vele opzichten!  Wat een eerbied, beleving en vooral vreugde om bezig te zijn met het Woord van God.
De Sabbat is uniek. Deze ervaring riep bij ons ook de vraag op: wat heeft de kerk met deze bijzondere inzetting gedaan? Temeer klemt die vraag omdat van Jezus staat geschreven dat hij met zijn leerlingen, naar zijn gewoonte,  op de sabbatdag naar de synagoge ging.

Wat te zeggen bij dit beginnende Nieuwjaar? Sjana tova lachem, gelukkig Nieuwjaar en te midden van de beginnende nieuwe vredesgesprekken en betrokken stellingen, denken wij aan de  actueel blijvende woorden van Micha: ” mens, Hij heeft u gezegd wat te doen: getrouwheid lief te hebben en ootmoedig te wandelen met Uw G’d”.
Samengevat:  AM ISRAEL CHAI: Het volk Israël leeft!